- قرض دادن
وام دادن، عاریه دادن
معنی قرض دادن - جستجوی لغت در جدول جو
- قرض دادن
وام دادن وام دادن عاریه گرفتن
- قرض دادن
لإقراضٍ
- قرض دادن
Lend, Loan
- قرض دادن
prêter
- قرض دادن
emprestar
- قرض دادن
одалживать , одалживать
- قرض دادن
verleihen
- قرض دادن
pożyczać
- قرض دادن
позичати
- قرض دادن
قرض دینا
- قرض دادن
prestare
- قرض دادن
ঋণ দেওয়া , ঋণ দেওয়া
- قرض دادن
ให้ยืม , ให้ยืม
- قرض دادن
kukopesha, kukopa
- قرض دادن
ödünç vermek
- قرض دادن
prestar
- قرض دادن
借 , 贷款
- قرض دادن
להלוות
- قرض دادن
빌려주다
- قرض دادن
meminjamkan
- قرض دادن
उधार देना , ऋण देना
- قرض دادن
lenen
- قرض دادن
貸す
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(نِ دِ خوَرْ / خُرْ دَ)
لغت نامه دهخدا
نشان دادن. نمودن. ارائه دادن. به معرض نهادن: قریب صد و پنجاه هزار سوار لشکر سلطان عرض داده بودند بیرون پیاده که صدهزار دیگر بودند. (تاریخ سیستان). نسختی که... خود نبشته بود بر رای سلطان عرض داد. (تاریخ بیهقی ص 413).
سبزه سر نهاده عرض دهد
هر نمی کز سحاب می چکدش.
خاقانی.
عضدالدوله خواست تا خود را بر نظر اعتبار ایشان عرض دهد از جهت آنچه راجع بود به او از استظهار و استیلاء و... (ترجمه محاسن اصفهان آوی).
- عرض سخن دادن، بیان کردن مطلب. بازگفتن سخن:
دهم چه عرض سخن بر سیه دلان صائب
به خاک تیره چه ریزم شراب بی غش را.
میرزاصائب (از آنندراج).
، سان دادن. دفیله دادن. رژه دادن از برای معاینه و ملاحظه از برابر کسی گذراندن: پس رسول باز آمد و گفت هزاز هزار فیل گوش عرض دادند و تا سه روز دیگر اینجا رسند. (اسکندرنامه، نسخۀ مرحوم سعید نفیسی). و اسپان گزیده کی هر جای بر طویله ها و آخرها بسته بودند، بوقتی کی عرض دادی میگویند هشتاد هزار سر برآمد. (فارسنامۀ ابن البلخی ص 103). و گودرز اصفهبد خراسان بود و فرمود تا لشکر را عرض دهد. (فارسنامۀ ابن البلخی ص 45).
تا عرض دهد لشکر پیروزه سلب را
بر پشته و بالای زمین راجل و راکب.
سوزنی.
داد نقیب صبا عرض سپاه بهار
کز دو گروهی بدید یاوگیان خزان.
خاقانی (دیوان چ سجادی ص 332).
شاهی که عرض لشکر منصور اگر دهد
از قیروان سپاه کشد تا به قیروان.
سعدی (دیوان، چ مصفا، ص 719)
سبزه سر نهاده عرض دهد
هر نمی کز سحاب می چکدش.
خاقانی.
عضدالدوله خواست تا خود را بر نظر اعتبار ایشان عرض دهد از جهت آنچه راجع بود به او از استظهار و استیلاء و... (ترجمه محاسن اصفهان آوی).
- عرض سخن دادن، بیان کردن مطلب. بازگفتن سخن:
دهم چه عرض سخن بر سیه دلان صائب
به خاک تیره چه ریزم شراب بی غش را.
میرزاصائب (از آنندراج).
، سان دادن. دفیله دادن. رژه دادن از برای معاینه و ملاحظه از برابر کسی گذراندن: پس رسول باز آمد و گفت هزاز هزار فیل گوش عرض دادند و تا سه روز دیگر اینجا رسند. (اسکندرنامه، نسخۀ مرحوم سعید نفیسی). و اسپان گزیده کی هر جای بر طویله ها و آخرها بسته بودند، بوقتی کی عرض دادی میگویند هشتاد هزار سر برآمد. (فارسنامۀ ابن البلخی ص 103). و گودرز اصفهبد خراسان بود و فرمود تا لشکر را عرض دهد. (فارسنامۀ ابن البلخی ص 45).
تا عرض دهد لشکر پیروزه سلب را
بر پشته و بالای زمین راجل و راکب.
سوزنی.
داد نقیب صبا عرض سپاه بهار
کز دو گروهی بدید یاوگیان خزان.
خاقانی (دیوان چ سجادی ص 332).
شاهی که عرض لشکر منصور اگر دهد
از قیروان سپاه کشد تا به قیروان.
سعدی (دیوان، چ مصفا، ص 719)
